Τα έθιμα της Αποκριάς: “Η συγχώρεση ,η χάσκα και το γαϊτανάκι”.

Οι μαθητές αναβιώνουν τα έθιμα του τόπου τους.

“Σχωρεμένα!”

Παλιά το βράδυ της μεγάλης Αποκριάς, τα μέλη της οικογένειας μαζευόντουσαν στον κυρίως οντά για να φάνε όλοι μαζί .Πριν το φαγητό πραγματοποιούνταν δυο όμορφα έθιμα με συμβολισμούς. Πρώτα γινόταν το έθιμο της συγχώρεσης που σταθεροποιούσε τον σεβασμό στα μεγαλύτερα μέλη. Τα νεαρότερα μέλη, ξεκινώντας από τις νύφες έσκυβαν και φιλούσαν τα χέρια των γεροντότερων και έλεγαν «σχωρεμένα», ακολουθούσαν οι υπόλοιποι ,γιοι και γαμπροί και στο τέλος τα εγγόνια .Οι μεγαλύτεροι έδιναν χρήματα σ΄ αυτούς που τους φιλούσαν το χέρι και έλεγαν και αυτοί «σχωρεμένα». Δεν έπρεπε να ξεκινήσουν την νηστεία μαλωμένοι.

“Χάσκα”

  Μετά τη συγχώρεση, ακολουθούσε  και το έθιμο «χάσκα» που συμβόλιζε και την αρχή της νηστείας .Ο παππούς κουνούσε τρεις φορές μπροστά στο στόμα των παιδιών κυρίως, ένα αυγό που ήταν δεμένο με σπάγκο σε ένα μπλάστρι(ξύλινος κλώστης για τις πίτες) ή σε μια γκλίτσα και έπρεπε το άτομο που έχασκε (χάσκα )να προλάβει να βάλει στο στόμα του το αυγό χωρίς να χρησιμοποιήσει τα χέρια του. Όποιος το κατόρθωνε, έπαιρνε τα μπράβο των υπολοίπων και τις ευχές τους να είναι γερός και του χρόνου και κυρίως έτρωγε και το αυγό .Έτσι συμβολικά το στόμα έκλεινε με το αυγό της Αποκριάς και ξανάνοιγε με το αυγό του Πάσχα .

“Γαϊτανάκι”

Το «Γαϊτανάκι» είναι ένα διάσημο και παιχνιδιάρικο χορευτικό έθιμο!

  Ο αριθμός των δώδεκα χορευτών λέγεται ότι δηλώνει τους μήνες του χρόνου που εναλλάσσονται ή τις Ώρες, τις μυθικές θεότητες του χρόνου που όριζαν επίσης την βλάστηση.
Το γαϊτανάκι αποτελεί παραδοσιακή γιορτή αιώνων, αγροτικών κυρίως περιοχών, συμβολίζοντας το πνεύμα της συναδέλφωσης, της αγάπης και της ομόνοιας.
Ο κυκλικός χορός συμβολίζει τον κύκλο της ζωής ,από τη ζωή στον θάνατο, από τη λύπη στη χαρά, από τον χειμώνα στην άνοιξη και το αντίθετο.