11η Νοεμβρίου – Γερμανία – Γιορτή των φαναριών.
Martinstag – Η 11η Νοεμβρίου είναι η μέρα του Αγίου Μαρτίνου ή γιορτή των φαναριών
Να μοιράζεσαι απλόχερα! Να προσφέρεις, χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα!
Αυτό ήταν το μήνυμα που πήραν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε’ και ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Αγκαθιάς την Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο του μαθήματος των Γερμανικών. Στη Γερμανία η γιορτή αυτή είναι πολύ όμορφη και συγκινητική και οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να τη γνωρίσουν κάνοντας δραστηριότητες με το λεξιλόγιο στα Γερμανικά, μιλώντας για το έθιμο των φαναριών, που συμβολίζουν το φως και την ελπίδα που φέρνει η προσφορά στη ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, ζωγραφίζοντας τα δικά τους φαναράκια και τέλος μαθαίνοντας την ιστορία του Αγίου Μαρτίνου.
Ο Μαρτίνος ήταν ένας απλός άνθρωπος που μοιραζόταν τα υπάρχοντά του και στήριζε όσους είχαν ανάγκη. Χαρακτηριστικά λέγεται ό,τι στη διάρκεια μιας χιονοθύελλας έκοψε στα δύο τον μανδύα του, για να ντύσει έναν γυμνό φτωχό και έτσι τον έσωσε από το κρύο. Μάλιστα, ο «δικός μας» Δομίνικος Θεοτοκόπουλος του έχει αφιερώσει έναν πίνακά του, στον οποίο απεικονίζεται ο Άγιος Μαρτίνος στο άλογό του να σχίζει τον μανδύα με το ξίφος του και να τον δίνει στον ζητιάνο.
Οι προετοιμασίες για τη συγκεκριμένη γιορτή στη Γερμανία αρχίζουν στα σχολεία πολλές μέρες πριν. Τα παιδιά με τη βοήθεια των δασκάλων τους φτιάχνουν τα φαναράκια τους (Laternen) προκειμένου να συμβολίσουν το φως και την ελπίδα που φέρνει η προσφορά στη ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Παράλληλα, μαθαίνουν τα σχετικά τραγούδια. Μιλούν για το φως που λάμπει στον ουρανό από το φεγγάρι και τα αστέρια, το οποίο συμπληρώνεται στη γη από τα φαναράκια των παιδιών. Τραγουδούν για την πράξη αγάπης του Μαρτίνου, για το πόσο όμορφο είναι να γίνονται όλοι μια φωνή, για να τραγουδήσουν την αξία της προσφοράς. Προχωρούν όλα μαζί, κρατώντας από το ένα χέρι τους γονείς τους και από το άλλο περήφανα το φαναράκι τους. Η γιορτή λαμβάνει χώρα το απόγευμα, έτσι ώστε να έχει προλάβει να νυχτώσει. Η ατμόσφαιρα είναι θα μπορούσε κανείς να πει κατανυκτική. Η εικόνα με τα μυριάδες φαναράκια να λαμπυρίζουν στο σκοτάδι και τις παιδικές φωνές να γεμίζουν τους δρόμους με τραγούδια μοιάζει μαγική. Μετά το πέρας των τραγουδιών, μοιράζεται σε κάθε παιδί ένα Kipferl (γλυκό ψωμί σε σχήμα κρουασάν). Εκείνο, κόβοντάς το σε μικρά κομματάκια, αναλαμβάνει να το μοιράσει στα μέλη της οικογένειάς του, κάνοντας έτσι πράξη το νόημα της γιορτής. Τα φαναράκια σβήνουν. Όλοι επιστρέφουν στο σπίτι τους με την καρδιά τους ζεστή παρά το κρύο…
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κυπαρισσία Ζερβουδάκη
